Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2020

Η Προσευχή του Αγίου Κυπριανού για λύσιμο μαγείας

 

Δέσποτα Κύριε ησο Χριστέ Θεός μν κρατν καί κυβερνν τά πάντα, γιος καί δεδοξασμένος πάρχεις. Διό Βασιλε τν Βασιλευόντων καί Κύριε τν Κυριευόντων δόξα σοί. καθήμενος ν τ φωτί τ πείρω καί προσίτω βροτος, περ εδον δυνάμεις χιλιάδες καί μυριάδες γίων γγέλων καί ρχαγγέλων.

Σύ γιγνώσκεις τά κρύφια του ταπεινο δούλου σου Κυπριανο. τι οκ γίγνωσκον πρότερoν τά σά θαυμάσια Κύριε παντοδύναμε. Σύ ε μόνος Κύριος ησος Χριστός Θεός μν. εδοκήσας ξ ναξίου γενέσθαι μέ ξιον καί συζησάμενος τ ν σο πόθω καί γάπη πρός κοήν τν γίων σου ποστόλων καί ερομαρτύρων καί πάντων σου τν γίων.

Παρακαλ δέ τήν σήν φιλανθρωπίαν, να που πλεόνασεν μαρτία περπερισσεύη χάρις σου Κύριε, τι κράτουν τά νέφη καί οκ βρεχον, δενον τήν γν καί οκ διδε τούς καρπούς ατς. Τάς μπέλους καί οκ βλάστανον, τά ποίμνια τν προβάτων καί οκ ποίουν γάλα, τά αγίδια καί οκ γέννων, τούς νδρας καί οκ σμίγοντο μετά τν γυναικών ατν, τάς μητέρας καί οκ τεκνοποίουν, τά πλοα καί οκ πλέον, τά ργαστήρια καί οκ εργάζοντο, τούς λιες καί οχ λίευον, τούς κήπους καί οκ ποίουν λάχανα, τά δένδρα καί οκ καρποφόρουν, τούς ποταμούς καί οκ τρεχον, τούς μύλους καί οκ γύριζον, τούς δελφούς καί νδρόγυνα ες φιλίωτον χθραν φερον καί τούς διεχώριζον, ποίουν τό θέρος χειμώνα καί τόν χειμώνα θέρος, τατα πάντα εργαζόμην φαντασία τελεία.

ρτι δέ Κύριε Θεός μν κετεύω σέ καί παρακαλ, να διά τς μς προσευχς νώπιόν Σου Θεέ καί Κύριέ του λέους ς Θυσία επρόσδεκτος γενέσθω σοί. Καί πς νθρωπος χων πνεμα πονηρίας καθαρισθ λως.

γρος κπος κτμα μύλος πλοον λιεύς μελίσσιον μπορος πιστήμων ρχων ρχόμενος τεχνίτης μεταξοσκώληξ καί δολος το Θεο (νομα πάσχοντος) σύν παντί τν οκω ατο. ν εναι δεδεμένος μέ μαγείας καί πονηρά ργα γοητείας πό 72 γλωσσοφαγιν στίν μποδισμένος καί μαγευμένος καί γκλείη 365 λόγια της Μαγείας τινα ρχονται πρός βλάβην καί κατανάλωσιν το δούλου το Θεο (νομα πάσχοντος) σύν παντί τ οκω ατο.

Παρευθύς που ναγνωσθ παροσα κετήριος δέησις καί προσευχή μου νώπιόν της Σς χάριτος το Θεο λευθερωθ πς κόσμος καί τόπος κ πάσης ργς τέ καί σθενείας καί κ παντός δεσμο καί μαγείας καί πάσης φαρμακείας καί γοητείας, πάσης βασκανίας καί καταλαλις, γλωσσοφαγις, μελείας νωθρότητος, κρατείας, φροσύνης, δυναμίας καί πογνώσεως πάσης δικίας καί πάσης πλάνης πάτης, μποδίου προερχομένων πό το διαβόλου μοίως καί δολος το Θεο (νομα πάσχοντος) σύν παντί τ οκω ατο. Καί στω λελυμένος καί λελυτρωμένος ν τ νόματι το Πατρός καί το Υο καί το γίου Πνεύματος. μήν.

Καί ετε ν τ οραν εσίν α μαγεαι καί τά φαρμακεύματα κενα ν τή γ ν τή θαλάσση ν παντί τόπω καί δάφει εθύς τή ρα ταύτη λυθήσονται καί καταργηθήσονται πό το δούλου το Θεο (νομα πάσχοντος) καί πό παντός του οκου ατο καί λευθερωθήσεται δολος το Θεο (νομα πάσχοντος) καί πς οκος ατο πό πάσης ρας πονηρς καί γοητείας φθαλμν πονηρν φθόνου καταλαλις γλωσσοφαγις μαγείας φαρμακείας κατάρας ναθέματος φορισμο καί πάσης βλασφημίας νεργείας του. Εθέως ναχωρήσατε πό το δούλου το Θεο (νομα πάσχοντος) πάσα πήρεια το πονηρο πί τή πικλήσει το Παναγίου σου νόματος το Πατρός καί το μονογενος Υο καί το γαθο καί Ζωοποιο Πνεύματος καί διά τς προσευχς μο το ταπεινο καί ελαβος δούλου σου Κυπριανο φεύξονται ο δαίμονες, δραπετευθήσονται καί καταργηθήσονται α πονηρίαι ατν, καί τά νέφη δώσωσιν ετόν πί πάσαν τήν γν, καί γ δώση τά γενήματα ατς ες τόν καιρόν ατν, καί τά δένδρα καρποφορήσωσι, καί ο μπελνες εφορήσωσι πλθος βοτρύων, καί α γυνακες λυθήσωνται καί λευθερωθήσωνται πό το κάκου τν μητρν ατν.

μοίως καί τά κτήνη τν ποιμένων καί πς κόσμος, ρχων, ρχόμενος, κπος, μελισσουργός, μετάξουργος καί πάσα κτσις λυθήσεται πό παντός δεσμο καί δαίμονος. μοίως καί δολος το Θεο (νομα πάσχοντος), σύν παντί τ οκω ατο καί τος πράγμασιν ατο, καί στω λεύθερος καί λελυτρωμένος πό πάσης σθενείας καί ρας κακς καί παντός δαίμονος καί ντικειμένης δυνάμεως δεόμεθά σου, να λυθσι καί φανισθσι τά πονηρά ργα διά τς πικλήσεως το Παναγίου Πνεύματος το Θεο Σαβαώθ.

Καί ε ν τ Οραν στι δεδεμένος καί μποδισμένος δολος το Θεο (νομα πάσχοντος) λυθήτω, ν τή γ, ν νωφλίω λυθήτω, ν κατωφλίω, ν δέρματι λόγου, ν σιδήρω, ν λίθω, ν ξύλω κάρφωσαν τά πονηρά ργα λυθήτωσαν καί σεί καπνός κλιπέτωσαν, ν γραμματίω διά μελένης, αματος νθρώπου, ζώου, πτηνο, χθύος, διά μολύβδου, διά κινναβάρεως, διά ζωμο λεμονιο, δί’ λλου τινός γραψαν ατά καί θηκαν ν τινι τόπω καί διεσκέλισεν ατά δολος το Θεο (νομα πάσχοντος) πρός βλάβην ατο τή ρα ταύτη λυθήτωσαν καί καταργηθήτωσαν καί κριζωθήτωσαν τά τς μαγείας ργα πό τούς τόπους καί κατοικίας κε που ναγινώσκεται δέησίς μου καί προσευχή ατη, ν αλας το οκου ατο κατέχωσαν, διέσπειραν ατά, μετάλλου τινός ποίησαν τά κομβοδέματα κενα λυθήτωσαν, ες κόκκαλα διεπέρασαν ατά, ν τή θαλάσση, ν φρέατι, ν μνήματι ρρίφθησαν λυθήτωσαν, μέ νυχας νθρώπων, ζώων, πτηνν ζώντων τεθνεώτων, μέ χμα τεθνεώτων ποίησαν τά φάρμακα κενα λυθήτωσαν, πό πλακός πλακώθησαν πό πασσάλους, καρφιο καρφώθησαν, διά βελόνης πέρασαν ατά, λυθήτωσαν τήν ραν ταύτην, διά ργύρου, χρυσο, δί’ λλου τινός μετάλλου ποίησαν τά πονηρά ργα λυθήτωσαν τήν ραν ταύτην, διά μαλλίου, βαμβακιο, μετάξης, λινάρεως, κανάβεως, δί’ λλου τινός χόρτου δεσαν τατα λυθήτωσαν τήν ραν ταύτην, ες κράββατον κατέχωσαν ατά λυθήτωσαν τήν ρα ταύτην, διά βρόχου, βούρλου λλου τινός δεσαν, λυθήτωσαν τήν ραν ταύτην, ν δατι ποίησαν ατά κούφω ξύλω κοχλάζοντι δατι ν βρασαν ατά λυθήτωσαν τήν ραν ταύτην, ν αματι νθρώπου, ζώου, πτηνο, χθύος ζώντων τεθνεώτων ποίησαν ατά ς σύ, Κύριε Θεός μν γινώσκεις τούς τόπους καί τρόπους καί τούς νθρώπους, λυθήτωσαν τήν ραν ταύτην καί διαρρηχθήτωσαν τά τς μαγείας ργα νθα κενται, καί τόν μέν δολον σου (νομα πάσχοντος) διαφύλαξον σύν παντί τ Οκω ατο, τά δέ πονηρά ργα λυθήτωσαν καί πωλεσθήτωσαν καί σεί καπνός κλιπέτωσαν πό τόν δολον το Θεο (νομα πάσχοντος) ν νόματι το Πατρός καί το Υο καί το γίου Πνεύματος καί διά τς δόξης το Μεγάλου Θεο το Ζντος συντριβήτωσαν τή δυνάμει το Τιμίου καί Ζωοποιο Σταυρο πσαι α ναντίαι δυνάμεις, ναχωρησάτωσαν τά τς Μαγείας ργα καί πομακρυνθήτωσαν πό τόν δολον το Θεο (νομα πάσχοντος) μίλια 65 πρεσβείαις τν μαρτύρων καί πάντων τν γίων σου. μήν.

Δεόμεθά σου καί παρακαλομεν σέ Κύριε ησο Χριστέ Θεός μν να λευθερώσης καί ζωώσης πάσαν ψυχήν πεπεδημένην καί τόν δολον (νομα πάσχοντος) σύν παντί τ Οκω ατο μοίως καί τούς γράφοντας καί χοντας ν τ Οκω ατν τήν προσευχήν μου ατήν καί τούς βαστάζοντας ατήν ς φυλακτήριον αώνιον, καί δεξιά σου Κύριε εη ατος σκέπη καί βοήθεια καί στω διά παντός ν τ οκω ατν χαρά καί γαλλίασις.

Ναί, Κύριε, δεομένου σου πάκουσόν μου, να πού ερίσκεται εκτήριος καί κετηρία ατη εχή μου λυθ καί λευθερωθ πς νθρωπος καί οκος ατο πό κακς ρας, πό πάσης σθενείας, παντός φορισμο τέ καί ναθέματος, πό πάσης κατάρας, πό πάσης ργς, μποδίου, δυσπραγίας, καταλαλις, γλωσσοφαγις, φθόνου, βασκανίας, μελείας, νωθρότητος, λαιμαργίας, δυναμίας, βλακείας, κρατείας, φροσύνης, περηφανείας, σπλαγχνίας, δικίας, λαζονείας καί πάσης πλάνης καί πάτης διά τό νομά Σου τό γιον καί δεδοξασμένον ες τούς Αώνας μήν.

Τέλος τς προσευχς

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου