Γιατί πρέπει να υιοθετήσετε μία μαύρη γάτα...

Η κακή φήμη που είχαν οι μαύρες γάτες δεν ίσχυε πάντα. Οι πειρατές, για παράδειγμα, πίστευαν στις υπερφυσικές δυνάμεις τους και στα πλοία τους έπαιρναν συνήθως μαύρες. Αλλά και ο Κάρολος Ι της Αγγλίας (1600-1649) είχε την αγαπημένη του μαύρη γάτα. Όταν η γάτα πέθανε, ο Κάρολος ήταν περίλυπος. Οχι όμως για πολύ. Την επόμενη μέρα τον συνέλαβαν για εσχάτη προδοσία!

Οι γυναίκες των ψαράδων σε Αγγλία και Σκοτία είχαν μαύρες γάτες γιατί πίστευαν ότι μόνον αυτές μπορούσαν να πολεμήσουν τα στοιχειά της θάλασσας και να φέρουν πίσω τους άντρες τους. Ίσως γι' αυτό στη Μ. Βρετανία οι μαύρες γάτες ακόμα θεωρούνται τυχερές και δίνονται συμβολικά σε νύφες ή λένε ότι γυναίκα με μαύρη γάτα θα έχει πολλούς μνηστήρες. Στη Σκοτία επίσκεψη μαύρης ουράς σημαίνει ευημερία. Οι Ιρλανδοί λένε πως αν σκοτώσεις γάτα, όχι μόνο μαύρη, θα έχεις δεκαεφτά χρόνια γρουσουζιά.

Σκεφτείτε λιγάκι: Μήπως γι' αυτό περνάμε μαύρες μέρες στην Ελλάδα; Λέω εγώ τώρα…

Στην Ιαπωνία θεωρούν ότι οι μαύρες γάτες φέρνουν καλή τύχη. Σε άλλα μέρη, πάλι, επικρατεί σύγχυση. Αν η μαύρη γάτα έρχεται προς το μέρος κάποιου, είναι καλοτυχία ενώ αν απομακρύνεται, κακοτυχία. Αν βρεις άσπρη τρίχα σε μαύρη γάτα, επίσης καλοτυχία, γιατί πρέπει να ξέρετε ότι γάτες και σκύλοι επίσης ασπρίζουν με το πέρασμα των χρόνων. Οι Αμερικανοί, ενώ κατάφεραν να βγάλουν πρόεδρο μαύρο - συγγνώμη, έγχρωμο πρέπει να λέω-, δυστυχώς, τις γάτες τις βλέπουν μαύρες-πίσσα-κατράμι και όχι «έγχρωμες».

Μαύρα μεγαλεία

Ευτυχώς που υπάρχουν και οι καλλιτέχνες που μπορούν να εκτιμήσουν την ομορφιά μιας μαύρης γάτας. Ολοι ξέρουν το μαύρο γάτο που κοσμούσε την αφίσα του φημισμένου Cabaret «Le Chat Noir» στο Παρίσι. Ο γάτος με τη σηκωμένη τρίχα και τα διεισδυτικά μάτια, έργο του Στέινλεν, έμεινε μυθικός. Από το 1881 μέχρι το 1897 στο «Le Chat Noir» χτυπούσε η καρδιά του μποέμικου Παρισιού. Βερλέν, Ντεμπισί, Σατί, Μορεάς, Στρίντμπεργκ, Τουλούζ Λοτρέκ ήταν μερικοί από τους διάσημους θαμώνες του. Και γιατί το όνομα «Μαύρος γάτος»; Οταν ανακαίνιζε το μαγαζί ο ιδιοκτήτης, είδε ένα μαύρο γάτο και πίστεψε ότι αυτός αντιπροσωπεύει τέλεια το ανεξάρτητο, ελεύθερο πνεύμα των θαμώνων του Cabaret. Αλλά ποιος μπορεί να ξεχάσει τον Behemoth, το γάτο του Μπουλγκάκοφ στο βιβλίο του «Ο μετρ και η Μαργαρίτα»; Επινε βότκα, έπαιζε σκάκι και αλήτευε. Αυτή είναι ζωή.

Βέβαια, είχε προηγηθεί ο «Μαύρος γάτος» του Εντγκαρ Αλαν Πόε στο μικρό διήγημα του 1843. Και ας μη μιλήσουμε για τα κόμικς με μαύρες γάτες ή τις κινηματογραφικές ταινίες. Εζησαν και μεγαλεία οι μαύρες.

Ωραία τα καλλιτεχνικά αλλά εγώ θα σας πληροφορήσω ότι τα υψηλά επίπεδα μελανίνης (το αντίθετο του αλμπινισμού) παρατηρούνται στα έντεκα από τα τριάντα έξι είδη άγριων γατιών, είναι πιο συνηθισμένο φαινόμενο στα αρσενικά και συνοδεύεται από κίτρινο χρώμα της ίριδας. Οι ερευνητές υποψιάζονται ότι η μελανίνη προσφέρει κάποιο είδος ανοσίας σε παθογόνους οργανισμούς, χωρίς να είναι αποδεδειγμένο. Επομένως, ίσως να είναι πιο υγιείς οι μαύροι συνάδελφοι. Τελειώνοντας, θα σας δώσω το δεκάλογο του γιατί πρέπει να υιοθετήσετε μια μαύρη γάτα.

**Μοιάζει με πάνθηρα.

* Δεν φαίνονται οι τρίχες της σε ρούχα και έπιπλα.

* Ταιριάζει με όλα τα decor.

* Δείχνει πιο αδύνατη, άρα πιο chic.

* Είναι απαραίτητη σαν το little black dress για τις δίποδες.

* Σου φέρνει τύχη.

* Δεν τη νοιάζει τι χρώμα είσαι.

* Δεν θα υιοθετηθεί εύκολα, άρα τη σώζεις.

* Είναι σαν πολύτιμος λίθος.

* Η αγάπη χρώμα δεν κοιτά.

ΕΛΕΝΗ ΚΕΦΑΛΟΠΟΥΛΟΥ e.kefalopoulou@eleftherotypia.net